Ang Aking Awitin

Bakit di ko maamin sa iyo
Ang tunay na awitin ng loob ko
Di ko nais mabuhay pa kung wala sa piling mo
Ngunit di ko pa rin maamin sa iyo

Di malaman ang sasabihin 'pag kaharap ka
Ngunit nililingon naman pag dumaraan na
O ang laking pagkakamali
Kung di niya malalaman
Sa awitin kong ito ipadarama

La la la la la la
La la la laLa la la la la la la la
La la la la la la
La la la la
La la la la la la la la
Sa awitin kong ito ipadarama

At kung ako'y lumipas at limot na
Ang awitin kong ito'y alaala ka
Awitin ng damdamin ko sa iyo maiiwan
Sa pagbulong ng hangin ng nakaraan
O sa pagbulong ng hangin ng nakaraan
La la la la la la
La la la la
La la la la la la la la
La la la la la la
La la la la
La la la la la la la la
Sa awitin kong ito ipadarama

La la la la la la
La la la la
La la la la la la la la
La la la la la la
La la la la
La la la la la la la la
Sa awitin kong ito ipadarama

Take A Look Inside My Heart

it isnt easy to show you what you mean to me
i'm not that kind with all the moves
the way i'm feeling goes beyond what you can see
i'm crazy 'bout you, crazy 'bout you

i haven't tried to impress you by the things i do
that isn't really how i am, hmmm..
i'd rather let my dreams be opened up to you
so you'll understand, you'll understand

take a look inside my heart and you'll see
i have so much love to give beLieve in me
take a Look inside my heart share my Love
take a Look in my heart... yeah...

nobody ever is perfect even if they try
there may be times i've let you down
but when i do i hope you'll turn my heart around
by reachin' inside, reachin' inside

take a look inside my heart and you'll see
i have so much love to give beLieve in me
take a Look inside my heart share my Love
take a Look in my heart...

i wanna promise you honestly i'll always care
that's what my Love has come here for
and every time i smiLe you know there's something more
i'm waiting to share, wanting to share

take a look inside my heart and you'll see
i have so much love to give beLieve in me
take a Look inside my heart share my Love
take a Look in my heart...

pagpanaw, paglimot, paalala at ala-ala

Ilang araw na akong abala..gigising ng maaga, pupunta sa city hall, maghihintay, makikipag-usap hanggang dumating ang oras ng paglisan. Pagdating sa patutunguhan, haharapin ang ilang oras ng kaba, nerbiyos, at ilang sandali ng saya. Uwian na! Gabi na..bukas sa city hall ulit..iikot na naman ang buhay.. Pag-uwi ko noong Miyerkules, pinagtiyagaan kong tapusin yun mga damit kong nilalabhan. Alam ko mayroong kakaiba sa likod-bahay namin noong gabing yon pero dahil siguro sa pagod at antok, hindi ko maisip kung ano yon; hanggang sa dumaan yun kapatid ko at sinabi sa akin, “patay na si Puppy.” “Huh? Bakit? Kailan? Paanong nangyari yun?” Lunes ng tanghali raw nun ilibing si Puppy. Mabuti na rin yun..hindi ko alam..hindi ko nakita.. Ni hindi ko na inalam kung saang bahagi ng bakuran nila inilibing si Puppy. Kaninang umaga naalala ko na naman siya habang nagwawalis ako sa likod-bahay. Wala na yun makulit na si Puppy na mahilig makipagharutan pero pagpinatulan ko naman kakaripas ng takbo. Mas madaling kalimutan yun mga bagay na wala na kaysa sa alam mong nariyan lang pero hindi pwedeng maging sa’yo. Parang item na out of stock at di sigurado kung kailan magkakaroon; upuan na reserved pero walang naka-upo; bagay na gusto mo pero sobrang mahal at di mo afford; o kaya teleponong activated pero busy. Pero minsan nakaka-asar kasi kung kailang okay ka na at medyo nakakalimutan mo na, biglang darating yun delivery van at makikita mong ibababa yun mga kahon nun item na gusto mo kung kailang nakasakay ka ng taxi; magkakaroon ng available seats kung kailang nakabili ka na sa kabila; 50% off kung kailang nakabili ka na ng iba; o kaya tumawag sa’yo yun tinatawagan mo kung kailang last two minutes na ng basketball game na pinanonood mo. Bakit yun mga bagay, pangyayari at tao na gusto ko na lang kalimutan, yun pa yun lagi kong naaalala at naiisip? Minsan tuloy, feeling ko blessing in disguise kapag marami akong trabahong dapat gawin kasi kahit papano napipilitan akong ialis muna yun sa isip ko. Pero just the same, pag napagod ako at gusto ko mag unwind muna, yun pa rin naiisip ko. Madalas tuloy naiisip ko na sana pwede kong piliin kung anu-anong moments lang sa buhay ko ang mananatili sa aking ala-ala. Kaya lang, sa totoong buhay, hindi naman ganun! Kainis, sana di na lang nagpaalala para di ko na lang naalala..kung kailan unti-unti ko na nakakalimutan tsaka magpaparamdam..now, back to square one! Hmmm..ayoko nito!

/May 27, 2006