PAALAM NA MUNA!

excited ako...

pupunta ko sa medyo malayo...around six hours travel by sea

third world province ang description ng friend ko...text pa niya before, walang signal ang globe dun

text ko sa kanya, MAS MASAYA!

paumanhin sa mga magbabalak na gambalain ang aking pamamahinga...wala talagang way para ako ay makontak nila! ay, tenk you, tenk you Lord! sa kabila ng sunud-sunod na kung anu-anong dapat gawin na pinabayaan mong dumating sa life ko eh makakahinga naman ako ng kaunti ng ilang araw -- at di ko kailangan umiwas o magdahilan kung bakit di ako sumasagot sa tawag o text -- wala raw talagang signal ang Globe dun! whahahaha... kahit bigyan ako ng libreng Smart SIM (yun daw me signal), walang silbi yun kasi locked sa Globe phone ko!

gusto ko lang talaga lumayo ng ilang panahon. parang gusto ko na nga gawin na mahabang panahon eh...lalo na sa mga sinapit ko nitong mga nagdaang araw. sabi ko nga sa friend ko kanina, "ang swerte ko talaga!" (cyempre, I meant the opposite).

pero okay lang naman so far. nag-eenjoy naman ako sa ginagawa ko eh (at least for most of it). feeling ko, great challenge ito sa life ko. masaya kasi may mga bagong matututunan. but at the same time, nakakapagod rin. kahit naman makina nasisira pag nasobrahan ng gamit. kahit baterya nadidiskarga at kailangan i-recharge.

napa-isip na naman ako nun definition ko ng maturity. immature raw kasi ko eh. ewan, siguro kasi madalas childlike ako. pero ilang ulit ko na rin tinanong sa isip ko kung sino ba ang immature, yun childlike o yun childish? kung sa bagay, noon ko pa rin naman napag-isip isip na may kanya-kanyang pananaw naman ang bawat isa kung anong tingin nila sa atin but at the end of the day ikaw pa rin naman ang magde-define kung ano ka. and let me add na kung paano mo dinefine ang sarili mo sa isip mo, lalabas rin ito sa actions mo and you will be that person. and in the end factor pa rin yun kung paano ka makipagkapwa-tao. lagi ko tuloy pinaaalalahanan ang sarili ko na mag cooldown (ang init pa naman ng panahon!). pero minsan talaga eh ang hirap! iniisip ko na lang na pagsubok lang sila sa life!

on another note, parang gusto ko gumawa ng blog wherein i will share these things that am talking about in a humorous way. kesa naman magmukha akong vruja noh, aaliwin ko na lang sarili ko! hmmm....isipin ko muna kung paano..baka makulong ako eh! hehehe...takot ko lang! balita ko kasi kawawa mga babaeng nasa piitan eh. calling...sino bang ahensya nangangasiwa ng mga prisons??? baka may mga polisiyang dapat baguhin diyan dahil mukhang discriminatory para sa mga kababaihan na nasa piitan! aba, kahit sila'y lumabag sa batas eh may mga karapatan pa rin silang dapat igalang ang protektahan ng pamahalaan.

oh my! I think I just exposed myself to possibly another task!

ah basta, lalayas ako bukas...kahit na may meeting sa friday para paghandaan ang hearing sa miyerkules!