Monday, March 31, 2008

Remembering you makes me smile

Suddenly, I remember you. If you were my big brother, what could you have done with all these crap? I suddenly wish that you're here to calm me down and offer a hug. I suddenly realize that through all those years, you still come to my mind when I feel so sad. I suddenly recall how your presence defies loneliness, and how seeing you around paints a  smile on my face. I suddenly long for you once again, after years. I suddenly thank God that He made this special day, and uttered a prayer that someday, I can spend this special day with you. Thank you for being a reason to smile.

Tuesday, March 25, 2008

Almost Lover (bastardized version)

Okay, okay...thanks Auie for reminding me that I am human. I almost forgot that mortal feeling (hahaha). Just reminded me of some blissful moments -- and the "wish am out of this world" months that followed. Na-ah, 'di na ko iyakin (yun ang huling mensahe mo na natanggap ko bilang offline message). Siguro I just got tired of it -- hehehe..  



Your fingertips across my skin (I'll always remember)

The palm trees swaying in the wind ('di nga lang palm trees pero maraming trees)
Images
You sang me Spanish lullabies (nope, just silly songs that made my heart fly)
The sweetest sadness in your eyes (yeah, that was what I see whenever I look in your eyes)
Clever trick (galing talaga!)


Well, I never want to see you unhappy (yep, believe me!)
I thought you'd want the same for me (wishful thinking)


[Chorus]
Goodbye, my almost lover (haha..I like this term!)
Goodbye, my hopeless dream (wala talagang hope) 
I'm trying not to think about you (yep, especially everytime I see a frog!)
Can't you just let me be? (oh, you did! drove me away that was)
So long, my luckless romance (luckless talaga!)
My back is turned on you (ay hindi ah! I don't even know where you are kaya di kita matalikuran! hehe..)
Should've known you'd bring me heartache (kung alam ko lang talaga, sana nakinig ako sa panlalait ng friends ko sa halip na ipagtanggol pa kita!)
Almost lovers always do (bakit nga ba?)


We walked along a crowded street (yep, I love to walk..kahit na may sprain ka!)
You took my hand and danced with me (dance? walang ganun, took my hand lang! haha!)
Images
And when you left, you kissed my lips (uy, hindi ah!)
You told me you would never, never forget
These images (nope, you told me to forget about you -- as if word processor lang ang memory ko na pwedeng mag-delete anytime!)


No

Well, I'd never want to see you unhappy
I thought you'd want the same for me


[Chorus]
Goodbye, my almost lover
Goodbye, my hopeless dream
I'm trying not to think about you
Can't you just let me be?
So long, my luckless romance
My back is turned on you
Should've known you'd bring me heartache
Almost lovers always do


I cannot go to the ocean (hmm..I did a lot of times..sarap kayang mag-emote sa dalampasigan!)
I cannot drive the streets at night (I don't drive, sa passenger seat lang ako --hello Stephen Speaks!)
I cannot wake up in the morning (wala kang kinalaman dun, talagang tanghali na ko magising noon pa man!)
Without you on my mind (ay, may karugtong pala!)
So you're gone and I'm haunted (oh my! ayoko ng mumu!)
And I bet you are just fine (ang galing mo nga eh!)


Did I make it that
Easy to walk right in and out
Of my life? (expertise mo ata yan, kung bakit ba kasi ako pa napag-tripan!)


[Chorus]
Goodbye, my almost lover
Goodbye, my hopeless dream
I'm trying not to think about you
Can't you just let me be?
So long, my luckless romance
My back is turned on you
Should have known you'd bring me heartache
Almost lovers always do


Life goes on and on...Life must go on...

Wednesday, March 19, 2008

kapag may nagsabi sa'yo na... ang bratinela kong tugon

  • kapag may nagsabi sa'yo na masama siyang tao...MANIWALA KA SA KANYA, NO QUESTIONS ASKED!
  • kapag may nagmaganda na nag-edit ng trabaho mo na sa totoo lang ay inaprub na ng director mo...sabihin mo ito: THANKS FOR THE INITIATIVE. YOU EDITED MY WORK WHICH THE DIRECTOR ALREADY APPROVED SO I GUESS YOU HAVE A DIFFERENT APPROACH OR STANDARD IN WRITING. WELL I CAN'T BLAME YOU FOR THAT, KANYA-KANYANG STANDARDS YAN BUT I AM SORRY BECAUSE MINE IS HIGHER AND I HAVE NO PLANS OF YIELDING TO YOUR'S (sabay show ng iyong sweet and charming smile)
  • kapag may nagtanong sa iyo kung bakit wala ka pa rin boy friend...sagutin mo ng: BAKIT, REQUIRED?
  • kapag may nagtanong sa iyo kung bakit ka na-inlab sa taong mahal mo...sagutin mo ng: KAILANGAN BA NG EXPLANATION NUN, HUH, HUH, HUH?!
  • kapag may nagtanong sa iyo kung bakit mo ginagawa o gagawin ang isang bagay...manindigan ka at sabihin mong: GUSTO KO EH! WALA NAMAN AKONG GINUGULANGAN NA TAO AT DITO AKO MALIGAYA -- YUN ANG MAHALAGA (no further explanation required)
  • kapag nauubusan ka na ng pasensya at malapit mo nang batuhin ng lamesa yun taong kina-iinisan mo pero ayaw pa rin tumigil...LUMAYAS KA MUNA SA HARAP NIYA O MAGKUNWARING DI MO SIYA NAKIKITA. ISIPIN MO NA LANG NA HINDI KASI HAPPY ANG CHILDHOOD NIYA!
  • kapag hindi mo matanggap ang "pagtutuwid" na ginagawa ng isang nakatataas sa iyo dahil alam mo naman na tama at di hamak na mas maayos ang gawa mo...SUMANGGUNI SA MAS CREDIBLE AT MAS MATALINO NA MAAARING MAG BACK-UP NG PANIG MO! MAGRESEARCH AT GUMAWA NG ATTRACTIVE NA "TRIVIA" HINGGIL SA PARTIKULAR NA ISYU AT I-POST SA BULLETIN BOARD, BUNDY CLOCK, PINTO NG CR, AT IBA PANG CONSPICUOUS PLACE SA OPISINA KUNG SAAN TIYAK NA MABABASA NIYA. MAAARI RING MAGPALAMINATE KA NITO AT ILAGAY SA ILALIM NG TOPGLASS NG TABLE NIYA (PARANG DESIGN)! KUNG HINDI KA NAMAN ARTISTIC, PADALHAN MO NA LANG NG MEMO O KAYA E-MAIL MO SA KANYA YUN REFERENCE MO!
  • kapag di mo mapigilan ang pagiging bratinela...MAGPOST KA NA LANG SA BLOG MO NG TULAD NITO, KESA NAMAN MAPA-AWAY KA!
PEACE!!! :)

Monday, March 17, 2008

diplomacy

ang hirap talaga...sana pwede akong bumili sa drug store ng sampung banig na diplomasya! haaaay...

Wednesday, March 12, 2008

Meanie Me Strikes Again (Kung bakit mahirap magpaka-bait)

Sumakay ako ng FX kagabi byaheng SM Fairview.

Bandang Espana nagbayad ako ng isang daan, “bayad po, isang Don Antonio galing SM Manila.” Tanong pa ulit yun driver kung saan ako bababa at saan ako galing so may I repeat ako ng aking linya, this time nilakasan ko boses ko kasi nga baka di niya ko narinig, sa likod kasi ko naka-upo.

Tuloy ang byahe. Ilang pasahero rin ang bumaba at sumakay along Quezon Avenue. Wala pa rin akong sukli. “okay lang, baka naubusan ng barya ang mamang driver,” isip ko. Bumaba yun girl sa tapat ko sa Examiner tapos may lalaking sumakay. Wala pa rin akong sukli.

Pag lampas ng EDSA nagbigay ng sukli si Mamang driver “sukli nun isang daan.” Inabot sa akin nun mamang katabi ko kasi siya rin ang nag-abot nun nagbayad ako.

“Thank you po,” sabi ko sa katabi ko. Bumaba na siya sa PNB (after QC Hall) at wala naman sumakay kapalit niya, siguro kasi gabi na.

Pag lampas ng Philcoa, yun lalaking nasa tapat ko (yun sumakay sa Examiner kapalit nun girl) biglang nagsalita, “yun sukli ng isang daan?”

“Saan yun bababa?” tanong ng driver.

“Sa SM,” sagot ng lalaki.

“Saan galing?” tanong ulit ng driver (uy, talagang standard line ba niya yun pag may nagbabayad?)

“Examiner,” parang asar na sagot ng lalaki.

Long pause. Lampas na kami ng Tandang Sora at Luzon so naghahanda na kong bumaba.

“May sinuklian na ko kanina dyan ah” parang nag-iisip na sabi ni mamang driver.

“Napunta po sa kanya,” sagot ng lalaki sabay turo sa akin na para bang isa siyang kawawang bata na inagawan ko ng kendi.

Nainis tuloy ako kasi para bang nang-aagaw ako ng sukli (sa lahat ng ayoko yun ganun eh kasi di ko naman ugali ang manguha ng di sa akin o pag-aari ng iba) so sabi ko “inabot po sa akin yun sukli ko, isang daan yun binayad ko. Don Antonio galing SM.”

“Saan ka sumakay?” tanong ng driver sa akin.

“SM Manila po,” sagot ko (pinipilit kong magpaka-cool kahit naiirita na ko at gusto ko nang ipalunok sa lalaki sa tapat ko ang iPod na hawak niya)

“Saan ka bababa?” tanong ulit ng driver (grrr…isa ka pa Mamang driver, ilang ulit ko nang sinabi yan!!)

“Don Antonio po, dyan lang yun bago tumawid ng Ever,” sagot ko (siyempre, nagpupumilit pa rin magpakabait).

“Kasi sukli yun nun SM,” sabi ni Mamang driver.

Kinuha ko na nga yun coin purse ko para ipasa sa kaasar na lalaki yun sukli (and meanie me dictates that I slap it on his face!), pero naisip ko bakit ba kailangan ko pa ibigay eh tama rin naman yun amount kung sa akin mapunta yun sukli, bakit di na lang niya suklian ulit yun lalaki?

So sabi ko, “eh nasaan na po yun sukli ko, malapit na kong bumaba. Magkano po ba ang singil ‘nyo sa Don Antonio galing SM? Pareho rin naman kasi kung susuklian ‘nyo ko ng bago. Kanina pa ho kasi ako nagbayad, Espana pa lang bakit wala pa akong sukli?”

Long pause. Lampas na kami ng Suzuaregui. Parang nag-iisip pa rin yun driver. Bago umabot sa Diliman Prep School binigyan niya ng sukli yun lalaki.

“Mama, sa overpass lang po,” sabi ko nun makita ko na ang Red Ribbon. So, bumaba na ko. In fairness, marahan kong isinara ang pinto ng FX kahit na nga ang sabi ni meanie me eh ipitin ko ng pinto ang hinliliit nun panget na lalaking yun!

So what drove meanie me to really come out of the open (or at least in my mind) once again?

The answer is simple. Mga taong nakaka-asar! In that particular incident, it’s not the driver but the guy sitting across me. Why? Because of the way he pointed at me while saying sa akin napunta yun sukli niya, as if I deliberately stolen what is rightfully his. First, the change was given to me by the man sitting beside me – dahil alam niyang nagbayad ako ng isang daan at hindi pa ako nasuklian. Second, nagpapaka-cool na nga ako at inisip kong baka wala pa kasing barya kaya di ako sinusuklian tapos ako pa yun lumabas na masama. And third, I don’t really recall that no-good man who kept on fidgeting on his iPod paying a hundred peso bill or even paying his fare for that matter. Mind you, I almost blurted that out while Mamang driver seemed at a loss. Ang sabi ni meanie me, “lakas ng loob mong magdemand ng sukli eh di ka pa nga nagbabayad. Wala ka naman ibang ginawa pag-upo mo jan kundi kalikutin yang iPod mo, paano mo sasabihing nagbayad ka ng isang daan? Hoy, hindi porque meron ka niyan eh hindi ka na mukhang manggugulang!! Tsaka fwedeh ba, ‘wag mong ipangalandakan sa’kin yan dahil meron din ako niyan, mas maganda pa! Tse!”

Naku, kung ganito talaga mga tao sa earth paano akong magpapaka-bait?? Pero siyempre, dahil nga gud gerl na raw ako eh talagang pigil na pigil yun (at tenk you Lord sa gift of self control!).