Sumakay ako ng FX kagabi byaheng SM Fairview.
Bandang Espana nagbayad ako ng isang daan, “bayad po, isang Don Antonio galing SM Manila.” Tanong pa ulit yun driver kung saan ako bababa at saan ako galing so may I repeat ako ng aking linya, this time nilakasan ko boses ko kasi nga baka di niya ko narinig, sa likod kasi ko naka-upo.
Tuloy ang byahe. Ilang pasahero rin ang bumaba at sumakay along Quezon Avenue. Wala pa rin akong sukli. “okay lang, baka naubusan ng barya ang mamang driver,” isip ko. Bumaba yun girl sa tapat ko sa Examiner tapos may lalaking sumakay. Wala pa rin akong sukli.
Pag lampas ng EDSA nagbigay ng sukli si Mamang driver “sukli nun isang daan.” Inabot sa akin nun mamang katabi ko kasi siya rin ang nag-abot nun nagbayad ako.
“Thank you po,” sabi ko sa katabi ko. Bumaba na siya sa PNB (after QC Hall) at wala naman sumakay kapalit niya, siguro kasi gabi na.
Pag lampas ng Philcoa, yun lalaking nasa tapat ko (yun sumakay sa Examiner kapalit nun girl) biglang nagsalita, “yun sukli ng isang daan?”
“Saan yun bababa?” tanong ng driver.
“Sa SM,” sagot ng lalaki.
“Saan galing?” tanong ulit ng driver (uy, talagang standard line ba niya yun pag may nagbabayad?)
“Examiner,” parang asar na sagot ng lalaki.
Long pause. Lampas na kami ng Tandang Sora at Luzon so naghahanda na kong bumaba.
“May sinuklian na ko kanina dyan ah” parang nag-iisip na sabi ni mamang driver.
“Napunta po sa kanya,” sagot ng lalaki sabay turo sa akin na para bang isa siyang kawawang bata na inagawan ko ng kendi.
Nainis tuloy ako kasi para bang nang-aagaw ako ng sukli (sa lahat ng ayoko yun ganun eh kasi di ko naman ugali ang manguha ng di sa akin o pag-aari ng iba) so sabi ko “inabot po sa akin yun sukli ko, isang daan yun binayad ko. Don Antonio galing SM.”
“Saan ka sumakay?” tanong ng driver sa akin.
“SM Manila po,” sagot ko (pinipilit kong magpaka-cool kahit naiirita na ko at gusto ko nang ipalunok sa lalaki sa tapat ko ang iPod na hawak niya)
“Saan ka bababa?” tanong ulit ng driver (grrr…isa ka pa Mamang driver, ilang ulit ko nang sinabi yan!!)
“Don Antonio po, dyan lang yun bago tumawid ng Ever,” sagot ko (siyempre, nagpupumilit pa rin magpakabait).
“Kasi sukli yun nun SM,” sabi ni Mamang driver.
Kinuha ko na nga yun coin purse ko para ipasa sa kaasar na lalaki yun sukli (and meanie me dictates that I slap it on his face!), pero naisip ko bakit ba kailangan ko pa ibigay eh tama rin naman yun amount kung sa akin mapunta yun sukli, bakit di na lang niya suklian ulit yun lalaki?
So sabi ko, “eh nasaan na po yun sukli ko, malapit na kong bumaba. Magkano po ba ang singil ‘nyo sa Don Antonio galing SM? Pareho rin naman kasi kung susuklian ‘nyo ko ng bago. Kanina pa ho kasi ako nagbayad, Espana pa lang bakit wala pa akong sukli?”
Long pause. Lampas na kami ng Suzuaregui. Parang nag-iisip pa rin yun driver. Bago umabot sa Diliman Prep School binigyan niya ng sukli yun lalaki.
“Mama, sa overpass lang po,” sabi ko nun makita ko na ang Red Ribbon. So, bumaba na ko. In fairness, marahan kong isinara ang pinto ng FX kahit na nga ang sabi ni meanie me eh ipitin ko ng pinto ang hinliliit nun panget na lalaking yun!
So what drove meanie me to really come out of the open (or at least in my mind) once again?
The answer is simple. Mga taong nakaka-asar! In that particular incident, it’s not the driver but the guy sitting across me. Why? Because of the way he pointed at me while saying sa akin napunta yun sukli niya, as if I deliberately stolen what is rightfully his. First, the change was given to me by the man sitting beside me – dahil alam niyang nagbayad ako ng isang daan at hindi pa ako nasuklian. Second, nagpapaka-cool na nga ako at inisip kong baka wala pa kasing barya kaya di ako sinusuklian tapos ako pa yun lumabas na masama. And third, I don’t really recall that no-good man who kept on fidgeting on his iPod paying a hundred peso bill or even paying his fare for that matter. Mind you, I almost blurted that out while Mamang driver seemed at a loss. Ang sabi ni meanie me, “lakas ng loob mong magdemand ng sukli eh di ka pa nga nagbabayad. Wala ka naman ibang ginawa pag-upo mo jan kundi kalikutin yang iPod mo, paano mo sasabihing nagbayad ka ng isang daan? Hoy, hindi porque meron ka niyan eh hindi ka na mukhang manggugulang!! Tsaka fwedeh ba, ‘wag mong ipangalandakan sa’kin yan dahil meron din ako niyan, mas maganda pa! Tse!”
Naku, kung ganito talaga mga tao sa earth paano akong magpapaka-bait?? Pero siyempre, dahil nga gud gerl na raw ako eh talagang pigil na pigil yun (at tenk you Lord sa gift of self control!).
No comments:
Post a Comment